Χειρουργός Ουρολόγος Ανδρολόγος
Επιστημονικός συνεργάτης Creta Interclinic
Τί είναι ο προστάτης και ποια η λειτουργία του:
Ο προστάτης είναι ένας μικρός αδένας με βάρος 10-20 γραμμάρια σε σχήμα κάστανου. Βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλει την ουρήθρα. Παράγει το προστατικό υγρό που αποθηκεύεται στον αδένα και εξωθείται κατά την εκσπερμάτιση προς την ουρήθρα. Άρα ο προστάτης είναι απαραίτητος αποκλειστικά για την εκσπερμάτιση και την αναπαραγωγή.
Ποιες οι συχνότερες παθήσεις του προστάτη:
Οι παθήσεις του προστάτη είναι συχνές και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις στη σεξουαλική λειτουργία. Συγκεκριμένα, ένας στους 2 άντρες θα παρουσιάσει κάποια στιγμή στη ζωή του συμπτώματα προστατίτιδας, ένας στους 6 άντρες θα παρουσιάσει καρκίνο του προστάτη και ένας στους 3 συμπτώματα καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.
Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη:
Ονομάζεται η αύξηση του αδένα που παρατηρείται μετά τα 40 έτη. Η αύξηση του μεγέθους του προστάτη έχει ως αποτέλεσμα να συμπιέζεται το τοίχωμα της ουρήθρας κυκλοτερώς, προκαλώντας διαταραχές στην ούρηση. Είναι εξαιρετικά συχνή πάθηση, αφού ένας στους 3 άντρες μετά τα 50 χρόνια θα έχει συμπτώματα εξαιτίας αυτής. Οι 4 στους 10 άντρες έχουν συμπτώματα στην 5η δεκαετία της ζωής τους, 7 στους 10 στην 6η δεκαετία, 8 στους 10 στην 7η δεκαετία, για να φθάσουν στο 90% στα 90 έτη.
Ποια η θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη:
Οι θεραπευτικές επιλογές για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη περιλαμβάνουν την φαρμακευτική αγωγή και τις χειρουργικές επεμβάσεις. Η απόφαση για το είδος της θεραπείας που θα επιλεγεί βασίζεται σε συγκεκριμένους παράγοντες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι επιδράσεις των συμπτωμάτων στην καθημερινότητα του ασθενούς, το μέγεθος του προστάτη του, η ηλικία του, η γενική κατάσταση της υγείας του και η παρουσία συννοσηροτήτων.
Ποιες οι ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση:
Ειδικά η χειρουργική θεραπεία έχει συγκεκριμένες ενδείξεις, στις οποίες περιλαμβάνονται:
- Μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα που επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής των ασθενών
- Αποτυχία των μη χειρουργικών θεραπειών, όπως η λήψη φαρμακευτικής αγωγής
- Πολύ ελαττωμένη αποβολή ούρων που έχει ως επακόλουθο να «λιμνάζουν» τα ούρα μέσα στην ουροδόχο κύστη. Αυτό είναι επικίνδυνο, καθώς μπορεί να αναπτυχθεί λοίμωξη ή ακόμα και να επηρεαστεί η λειτουργία των νεφρών
- Οξεία, υποτροπιάζουσα ή χρόνια επίσχεση ούρων
- Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις και/ή αίμα στα ούρα
- Προστάτης ασυνήθιστου μεγέθους ή σχήματος
- Παθολογική αύξηση των επιπέδων της ουρίας και της κρεατινίνης στο αίμα, χωρίς να προκαλούνται συμπτώματα στον ασθενή, η οποία είναι αποτέλεσμα της χρόνιας στάσης των ούρων στη ουροδόχο κύστη λόγω της προστατικής απόφραξης, που οδηγεί σε νεφρική ανεπάρκεια
Χειρουργική θεραπεία συνιστάται επίσης όταν, εκτός από την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, εμφανίζεται και λιθίαση (παρουσία πέτρας) ή εκκολπώματα (κρύπτες) στην ουροδόχο κύστη.
Πώς πραγματοποιείται η χειρουργική επέμβαση:
Σύμφωνα με τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας (EAU), η επέμβαση επιλογής για την καλοήθη υπερτροφία του προστάτη είναι η διουρηθρική εκτομή, η οποία συνίσταται στην ενδοσκοπική χειρουργική αφαίρεση του υπερπλαστικού τμήματος του προστάτη, με αποτέλεσμα την άμεση βελτίωση της ροής των ούρων και την ανακούφιση από τα συμπτώματα που σχετίζονται με την καλοήθη υπερπλασία.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει μέσω εκτομής του αδενώματος του προστάτη (μέθοδος TUR-P ή μονοπολική διαθερμία), μέσω εκτομής και εξάχνωσης (μέθοδος TURis ή διπολική διαθερμία), μέσω Laser προστατεκτομής ή μέσω έγχυσης ατμού (μέθοδος Rezum).
Τα τελευταία χρόνια η μέθοδος που εφαρμόζεται ευρέως λόγω της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητάς της είναι η διπολική διαθερμία (TURis).
Κατ’ αυτήν, μια διπολική αγκύλη με το ειδικό χειρουργικό ρεζεκτοσκόπιο εισάγονται στην ουρήθρα προς τον προστάτη και μέσω κυκλώματος οπτικών ινών και κάμερας γίνεται η εκτομή ή/και εξάχνωση του αδενώματος.
Το πλεονέκτημα της διπολικής μεθόδου είναι ότι περιορίζει στο ελάχιστο τον κίνδυνο για εκδήλωση συνδρόμου απορρόφησης υγρών, το οποίο είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή επιπλοκή, κυρίως της μονοπολικής διαθερμίας. Το TURis παρέχει επίσης τη δυνατότητα εξάχνωσης του ιστού, καθώς και καλύτερη αιμόσταση.
Και οι τρεις προαναφερθείσες επεμβάσεις διενεργούνται από το πέος, μέσω της ουρήθρας, απ’ όπου αφαιρείται επιλεκτικά το εσωτερικό υπερπλαστικό τμήμα του προστάτη (αδένωμα) και διατηρείται το εξωτερικό περίβλημά του (κάψα). Η αφαίρεση του αδενώματος γίνεται με τη μορφή τεμαχιδίων, αρχίζοντας από το κέντρο του προστάτη, απ’ όπου διέρχεται η ουρήθρα.
Οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται με επισκληρίδιο νάρκωση. Απαιτείται μονάχα μία ή δύο ημέρες νοσηλείας, ενώ η διατήρηση της κάψας σημαίνει ότι ο ασθενής πρέπει να συνεχίσει τον ετήσιο προληπτικό έλεγχο για καρκίνο του προστάτη, όπως έκανε και όταν είχε ολόκληρο τον προστατικό αδένα. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η σεξουαλική ζωή των ασθενών δεν επηρεάζεται από την επέμβαση.
Έτσι, συνοπτικά, τα βασικά πλεονεκτήματα των σύγχρονων αυτών χειρουργικών μεθόδων είναι:
- Ο βραχύς χρόνος νοσηλείας
- Η δυνατότητα αποφυγής της γενικής αναισθησίας
- Η ελαχιστοποίηση των επιπλοκών
- Η διατήρηση μετεγχειρητικά της σεξουαλικής λειτουργίας των ανδρών
