Η Σίκινος παλιά λεγόταν και Οινόη. Η μικρούλα Σίκινος των Κυκλάδων και των ούτε 300 κατοίκων συμπυκνώνει στα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα που της αναλογούν γοητεία άγονη και ισχυρή. Για πολλούς αποτελεί ένα άγνωστό νησί της άγονης γραμμής, το μικρό αυθεντικό κυκλαδονήσι, η Σίκινος διατηρεί ακόμα ακέραιη τη γοητεία της ταξιδεύοντάς μας σε μια άλλη εποχή. Πρωταγωνιστικό ρόλο εκεί έχουν η πέτρα και φυσικά το απέραντο μπλε της θάλασσας του Αιγαίου.
Το αυθεντικό κυκλαδίτικο τοπίο, η αρμονική συνύπαρξη του λευκού και του μπλε, μερικά απ’τα καλύτερα δείγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των Κυκλάδων και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα της Χώρας είναι τα πιο βασικά στοιχεία που συνθέτουν το ψηφιδωτό του νησιού.
Γεμάτο μονοπάτια τα οποία μοσχοβολούν θυμάρι και σας φέρνουν σε φαράγγια, βυζαντινά ξωκλήσια, ίχνη αρχαίων οικισμών και δυσπρόσιτες παραλίες. Από εύκολα, όπως αυτό που συνδέει τη Χώρα με την Αλοπρόνοια, μέχρι απαιτητικά όπως το κυκλικό Κάστρο-Πηγάδι Μάναλη-Άγιος Παντελεήμονας-Αλοπρόνοια-Κάστρο
Στη Σίκινο θα βρεις πολλές παραλίες με πεντακάθαρα μπλε νερά. Αν και δε φημίζεται για την κοσμοσυρροή της, η Σίκινος διαθέτει ακόμα πιο… ερημικές παραλίες, που θα τις φτάσεις με καΐκι και άλλες με πιο εύκολη πρόσβαση, κοντά σε γραφικούς οικισμούς. Η πιο διάσημη παραλία της Σίκινου με τη χρυσαφένια αμμουδιά είναι στην Αλοπρόνοια, αλλά μην αρκεστείς σ` αυτήν. Κολύμπησε στο Διαλισκάρι, στον Άγ. Παντελεήμονα, τον Άγ. Γεώργιο, τον Μάλτα, τα Σαντοριναιϊκα και τον Άη Γιάννη.
Μην παραλείψεις να δοκιμάσεις τις ντόπιες γεύσεις του νησιού. Το πιο διάσημο πιάτο της Σίκινου είναι η σαλάτα με ντόπια κάππαρη, ξινόγαλο, αμπελοφάσουλα αλλά και το αρνί γεμιστό στο φούρνο. Για γλυκό δοκίμασε το ντόπιο φρέσκο παστέλι.
Φαβοκεφτέδες, ρεβίθια, γίγαντες, αμπελοφάσουλα και βέβαια ντόπιο κρασί είναι μερικά από τα εδέσματα που προσφέρονται σε αφθονία στα ξακουστά σικινιώτικα πανηγύρια, μεγαλύτερο αυτό του Δεκαπενταύγουστου.
